.

Maandag kreeg ik te horen dat ik pas een nieuwe afspraak voor de elektriciteit kon krijgen ten vroegste 4 februari. Maar ondertussen heb ik hier al geleerd dat aandringen wel kan helpen, en inderdaad na een hele tijd aangedrongen te hebben konden ze plots dinsdag komen. Diezelfde dag ben ik ook naar de stad hier geweest om nog de laatste solden mee te pikken, en om eens te kijken of internet hier mogelijk is. Ik heb dan maar ineens een telefoonlijn ‘laten leggen’, waardoor ik nu zelfs een vast Frans telefoonnummer heb (en als ik hier misschien een telefoon kan regelen, kan ik normaal gezien onbeperkt bellen naar heel Europa). Maar meteen internet was niet mogelijk. Al die zaken regelen in het Frans begint al beter te lukken, maar toch heb ik soms het gevoel dat ze mij in het zak willen zetten (dus vraag ik soms wel drie keer om het uit te leggen tot ik het helemaal door heb :) En jawel sinds dinsdag heb ik elektriciteit. Gek genoeg moet ik er eigenlijk aan wennen om niet alles in het donker te moeten doen. Maar toch is het een verademing. Helaas was dit niet het einde van de problemen en begint het meer en meer op een tragedie te lijken. Mijn verwarming bleek immers ook stuk te zijn, net als mijn rolluik. Het voordeel is wel dat ik nu weet hoe je een elektrische rolluik moet installeren, de verwarming in orde moet krijgen en zelfs hoe ik de elektriciteit in gang moet zetten. Toch was het even te veel van het goede toen ik ontdekte dat mijn badkamer half ondergelopen was (en bijgevolg al mijn zaken die tegen de grond stonden nat waren). Daarom ben k woensdag naar de acceuil geweest om mijn idee te zeggen en even uit te leggen dat ik niet echt gelukkig ben met een kamer die neigt naar huisjesmelkerij. Gelukkig zijn er hier ook leukere dingen dan het bovenstaande. Zo ben ik dinsdagavond naar ‘soirée intègre’ geweest. Dat was een feestje in een bar in grenoble waar alle erasmussers naar toe komen. Daar heb ik twee heel leuke Colombiaanse meisjes leren kennen, en ze hebben me uitgenodigd zondagochtend te komen ontbijten (met croissants etc…en natuurlijk de Colombiaanse koffie). Donderdag was het hier staking. Heel veel hebben we er niet van gemerkt, behalve dat de lessen niet doorgingen (en dat er niemand me kon helpen met die lek, die erger en erger werd). Hopelijk komt er een einde aan al het gedoe met mijn kot, soms begint dat toch een beetje te wegen. Het feit dat ik nu alle mogelijke lessen volg (omdat ik mijn studieprogramma nog moet laten goedkeuren door Antwerpen) maakt het ook iets drukker. Maar gelukkig is de klusjesman zo begaan met mij dat hij mij meestal meteen helpt. En ik ging ervan uit dat het vanaf dan alleen maar beter kon gaan…en inderdaad: vrijdag was de verwarming gemaakt en de lek ook. S avonds zijn we met Anne-Maria en Candela naar een zalige bar geweest in het centrum van Grenoble. Waar de cocktails echt super goedkoop waren en ik me even in een exotisch oord waande (de grond was helemaal bedekt met zand, en de lichten creëerden een zalige sfeer). Zaterdagavond hebben we eindelijk gepokerd, na een heerlijk diner. Deze ochtend ben ik gaan ontbijten op het appartement van Anne-Maria (appartement lijkt een beetje op dat van l’auberge espagnole). In de namiddag zijn we dan met z’n allen naar het ‘musée de Grenoble’ geweest. Een gigantisch groot museum, met werken van onder andere Monet, Matisse, Picasso, Andy Warhol, Gauguin…Echt prachtig museum dat bovendien gratis is de eerste zondag van de maand. Mijn leven begint hier wat normale proporties aan te nemen en de vooruitzichten zijn ook heel leuk. Zo ga ik normaal gezien volgende week maandag naar het wereldkampioenschap skiën. Ik heb ‘mezelf uitgenodigd’ en als er nog plaats is op de trein kan ik 9 februari de beste skiërs van de wereld aan het werk zien. Ook ga ik over ongeveer twee weken Sarah bezoeken in Geneve…Wat de nabije toekomst brengt weet je nooit hier in Frankrijk. Zo doet er een gerucht de ronde dat er vanaf morgen (weer) eens staking gaat zijn. En deze keer zou ze duren totdat Sarkozy zijn hervormingsplannen voor het onderwijs opbergt. De prof sprak erover dat dat dus weken kon duren. Dat zou niet slecht zijn want ik heb hier helaas nog niet de tijd gehad om te gaan skiën, waardoor enkele dagen extra vakantie meer dan welkom zijn.