zondag 25 januari 2009
Eindelijk heb ik nog eens internet (via een louche turk geregeld, maar het werkt wel :).
Donderdagavond ben ik met Eva naar het afscheidsfeestje van Kenny en Carlo geweest. Het was best gezellig en Eva liet me kennis maken met de mensen die hier nog een semester blijven. Er waren twee grappige Engelsen, die net als iedereen heel vriendelijk waren, en weer nieuwe Belgen leren kennen :)
Vrijdag was ongelooflijk hectisch. Ik heb het gevoel dat de tijd hier echt voorbij sluipt zonder dat ik het door heb (helaas op deze moment voornamelijk aan het regelen van elektriciteit, verwarming, een studentenkaart, een bankkaart…). Ik had normaal zes uur les zonder enige pauze (maar door de elektriciteitsperikelen ben ik maar vier uur gegaan). Een van de proffen die ik toen had, had enorm veel piercings in haar gezicht en enorm lange dreadlocks. Hier zijn de proffen iets aparter dan in Antwerpen. Ook de prof van sociologie du travail en antrophologie des réligions is op zijn minst apart te noemen. Hij is behoorlijk akelig (een lange lerenjas, een zware hangende moustache en vettige opmerkingen over vrouwen). Na vier uur les van die dutroux-look-a-like begon het. Mijn gsm viel uit (en het geld was op) tijdens het bellen met de elektriciteitsmaatschappij van Frankrijk (bellen naar zo’n centrale duurt eeuwen, kost gigantisch veel en is vrij moeilijk). Daarom ben ik als het ware gaan ‘bedelen’ op de unif om mij te helpen. Die vrouw had blijkbaar wel medelijden met mij (ik was de eerste student die ze kende die de elektriciteit ed zelf moest regelen) en hielp me. Nadat die dame dan zelf enorm lang aan de telefoon had gehangen met de elektriciteitsmaatschappij, was de conclusie dat ze vrijdag geen afspraak kon maken voor de volgende week (geen idee met wat voor agenda’s ze hier werken, maar blijkbaar reikt hun toekomstperspectief niet verder dan de dag zelf). Bijgevolg moet ik maandagochtend zo vroeg mogelijk bellen voor een afspraak. Hopelijk kan het zo snel mogelijk, dat ik niet nog een week zonder elektriciteit zit. Op zich is het niet enorm erg, maar het zou het allemaal wel een beetje makkelijker maken.
Zaterdag zijn we dan met onze trekrugzak naar de ikea gegaan. Vrij vreemd zicht, maar er was niet echt een andere manier om alles te vervoeren. Heel fijn dat de ikea zo dicht is. Ik ben echt dol op hun eten, en gewoon erin rondlopen vind k zo zalig. Daarna alles wat ik gekocht had geïnstalleerd (en ben ik begonnen aan het maken van mijn gordijntjes). Mijn kot is nu echt heel gezellig, ik ben er echt enorm blij mee (op het detail van elektriciteit en verwarming na natuurlijk :). Echt ideaal om logees vanuit belgie te ontvangen :) Ook het zicht vanuit mijn kot is prachtig. Ik zie uit op de besneeuwde bergtoppen, ongelooflijk mooi. Het doet me echt zin krijgen om te gaan skiën, wandelen of gewoon te gaan genieten van het prachtige uitzicht. S avonds ben ik dan in mijn tweede kamer (een kamer die ik gekregen heb in afwachting van elektriciteit) internet gaan uitproberen. Maar pc’s zijn nog steeds een raadsel voor mij, waardoor dat niet is gelukt. Daarna gegeten met Eva, Sofie, Ignace en een italiaanse waal (dessert was Kladdes-kaka: zweedse taart). Zondag heb ik mijn goed voornemen om sportiever te zijn volbracht. Irina en ik zijn hier in de streek gaan joggen. Echt prachtige wegen langs de Isère. Zo hebben we ook een heel mooi park ontdekt waar bbq’s staan om in de zomer te bbqen. Vanavond ga ik naar het ‘uno-toernooi’ bij eva op kot.
Ik verschiet ervan hoe vermoeiend die eerste dagen zijn. Er zijn zoveel nieuwe dingen, zoveel nieuwe mensen, zoveel nieuwe indrukken….
gros bisous
Donderdagavond ben ik met Eva naar het afscheidsfeestje van Kenny en Carlo geweest. Het was best gezellig en Eva liet me kennis maken met de mensen die hier nog een semester blijven. Er waren twee grappige Engelsen, die net als iedereen heel vriendelijk waren, en weer nieuwe Belgen leren kennen :)
Vrijdag was ongelooflijk hectisch. Ik heb het gevoel dat de tijd hier echt voorbij sluipt zonder dat ik het door heb (helaas op deze moment voornamelijk aan het regelen van elektriciteit, verwarming, een studentenkaart, een bankkaart…). Ik had normaal zes uur les zonder enige pauze (maar door de elektriciteitsperikelen ben ik maar vier uur gegaan). Een van de proffen die ik toen had, had enorm veel piercings in haar gezicht en enorm lange dreadlocks. Hier zijn de proffen iets aparter dan in Antwerpen. Ook de prof van sociologie du travail en antrophologie des réligions is op zijn minst apart te noemen. Hij is behoorlijk akelig (een lange lerenjas, een zware hangende moustache en vettige opmerkingen over vrouwen). Na vier uur les van die dutroux-look-a-like begon het. Mijn gsm viel uit (en het geld was op) tijdens het bellen met de elektriciteitsmaatschappij van Frankrijk (bellen naar zo’n centrale duurt eeuwen, kost gigantisch veel en is vrij moeilijk). Daarom ben ik als het ware gaan ‘bedelen’ op de unif om mij te helpen. Die vrouw had blijkbaar wel medelijden met mij (ik was de eerste student die ze kende die de elektriciteit ed zelf moest regelen) en hielp me. Nadat die dame dan zelf enorm lang aan de telefoon had gehangen met de elektriciteitsmaatschappij, was de conclusie dat ze vrijdag geen afspraak kon maken voor de volgende week (geen idee met wat voor agenda’s ze hier werken, maar blijkbaar reikt hun toekomstperspectief niet verder dan de dag zelf). Bijgevolg moet ik maandagochtend zo vroeg mogelijk bellen voor een afspraak. Hopelijk kan het zo snel mogelijk, dat ik niet nog een week zonder elektriciteit zit. Op zich is het niet enorm erg, maar het zou het allemaal wel een beetje makkelijker maken.
Zaterdag zijn we dan met onze trekrugzak naar de ikea gegaan. Vrij vreemd zicht, maar er was niet echt een andere manier om alles te vervoeren. Heel fijn dat de ikea zo dicht is. Ik ben echt dol op hun eten, en gewoon erin rondlopen vind k zo zalig. Daarna alles wat ik gekocht had geïnstalleerd (en ben ik begonnen aan het maken van mijn gordijntjes). Mijn kot is nu echt heel gezellig, ik ben er echt enorm blij mee (op het detail van elektriciteit en verwarming na natuurlijk :). Echt ideaal om logees vanuit belgie te ontvangen :) Ook het zicht vanuit mijn kot is prachtig. Ik zie uit op de besneeuwde bergtoppen, ongelooflijk mooi. Het doet me echt zin krijgen om te gaan skiën, wandelen of gewoon te gaan genieten van het prachtige uitzicht. S avonds ben ik dan in mijn tweede kamer (een kamer die ik gekregen heb in afwachting van elektriciteit) internet gaan uitproberen. Maar pc’s zijn nog steeds een raadsel voor mij, waardoor dat niet is gelukt. Daarna gegeten met Eva, Sofie, Ignace en een italiaanse waal (dessert was Kladdes-kaka: zweedse taart). Zondag heb ik mijn goed voornemen om sportiever te zijn volbracht. Irina en ik zijn hier in de streek gaan joggen. Echt prachtige wegen langs de Isère. Zo hebben we ook een heel mooi park ontdekt waar bbq’s staan om in de zomer te bbqen. Vanavond ga ik naar het ‘uno-toernooi’ bij eva op kot.
Ik verschiet ervan hoe vermoeiend die eerste dagen zijn. Er zijn zoveel nieuwe dingen, zoveel nieuwe mensen, zoveel nieuwe indrukken….
gros bisous
donderdag 22 januari 2009
eerste dagen...
Ik zit hier op café omdat ik nergens anders wifi vind (en omdat mijn kot nog steeds geen elektriciteit of verwarming heeft :) Ik dacht dat een blog is misschien wel een fijne manier is om de geïnteresseerden onder jullie een beetje op de hoogte te houden van mijn erasmuservaring. K doe mijn best om er geregeld iets op te schrijven, maar net zo min als ik weet wat me hier nog allemaal gaat overkomen, weet ik ook niet echt hoe het bloggen zal lopen. K vertel even hoe mijn eerste dagen hier gelopen zijn.
Na ongeveer 10 uur te hebben gereden (waarvan ik ongeveer vier uur en half) kwamen we aan in ‘le chateau de la commanderie’. Mooi hotel, en een redelijk groot contrast met mijn kot :). Pas maandagochtend kon ik de sleutel gaan halen, waardoor ik nog een nacht van het luxeleven kon genieten. Daardoor leek het nu ook meer vakantie en drong het nog steeds niet echt tot me door dat ik hier net iets langer ga blijven. Maandag tartte eigenlijk alle verbeelding. Na heel veel papieren te hebben ingevuld (de bureaucratie leeft hier) kreeg ik te horen dat er geen water, elektriciteit of iets anders van de basisvoorzieningen was. En de vrouw van het aanmelden vond dat we dat zelf maar moesten regelen. Gelukkig was er een echt ongelooflijk lieve man, Pierre, die ons daarbij hielp. Maar conclusie van een lange telefoon (nadat we dan eerst snel speciaal daarvoor een franse bankrekening moesten openen) was dat het toch wel “al” tegen vrijdag in orde zou zijn. Aangezien ik er vanaf maandag wou blijven slapen viel dat wel tegen. Maar het kot is op zichzelf wel heel leuk. Het is 22m² met een bad, wc en kookvuurtjes (ik heb zelfs een persoonlijke brievenbus en een terassje). Helaas zagen we er dan nog wel een lek en een aantal andere mankementen. Maar na veel gekuis (vnl van mijn ouders, want mij leek dat allemaal niet zo nodig, totdat ik zag dat het eigenlijk gewoon letterlijk zwart zag van het vuil) zag het er al wel best ok uit. Daarna hebben we ook een poging gedaan om ons te gaan inschrijven op de universiteit (zie eerst het volgende fragment uit l’auberge espagnole: http://www.youtube.com/watch?v=9ZA8sVgXJuw&feature=PlayList&p=B00563E4252B703F&playnext=1&index=56, dan moet je het volgende eigenlijk niet meer lezen). Maar bleek die dame in een gebouw aan de andere kant van de campus te zijn. Eens dat we daar aangekomen waren, bleek de vrouw niet meer op het bureau te zitten dat vermeld stond op ons papier. En toen we dan naar haar huidige plaats wilden gaan, bleek ze niet op maandag te werken. Dus konden we de volgende dag terug. Ondertussen ben ik zowel Eva als Kenny toevallig tegengekomen. Dinsdag hebben we ons dan eindelijk kunnen inschrijven, maar dit liep (zoals te verwachten) ook niet super vlot. Er bleken ook een aantal lessen niet op de lessenrooster te staan. Toen we gingen vragen wanneer die dan doorgingen bleken ze al twee jaar niet meer gegeven te worden, maar ze waren het even vergeten van de site te halen. Wel jammer want dat waren nog wel interessante lessen. Maar doordat iedereen hier echt ongelooflijk vriendelijk is, valt het allemaal best wel goed mee. Woensdagochtend afscheid genomen van mama en papa en daarna in het donker gedoucht (gelukkig heeft Pierre ervoor gezorgd dat ik van iemand warm water kan aftappen). Vlug naar de winkel en mij daarna moeten haasten voor mijn eerste les. k kon redelijk goed volgen en meteen een aantal meisjes leren kennen (van Finland, Nederland, Canada). Daarna nog maar eens een poging gedaan om internet te vinden. Niet normaal dat dat zo moeilijk is. S avonds ben k naar een avond voor erasmussers geweest. Daar heb k vele nieuwe mensen leren kennen (waaronder een paar Belgen, die sneyers zelfs kennen). Vandaag heb k mijn tweede les (sociologie du changement culturel) gehad. Wel interessant en redelijk goed te volgen. In die les zat er een blinde jongen, die in abraille noteerde. Echt heel knap dat die zo zelfstandig kon werken. Normaal gezien ga ik vanavond via via internet proberen te regelen, zodat ik gemakkelijker ergens in de buurt op het internet kan. En als ik vind ga k ook naar het afscheidsfeestje van Kenny met Eva.
Mijn adres is: Résidence Les Nocturnes De Faurés A2, 501 Rue des Résidences, Domaine Universitaire, 38400 St Martin D’Hères. Nog eens op de oude manier post krijgen vind k echt super. En gegarandeerd een brief terug voor de schrijvers onder jullie.
Abonneren op:
Posts (Atom)