'tragedie': het vervolg

Normaal maandag mijn eerste examen..maar dat is nu wel even anders. Zo snel als we konden zijn we naar onze professoren gegaan om meer uitleg te vragen. En uit dat gesprek bleek dat de situatie nog veel serieuzer is dan ik eerst vreesde. Zo wisten de professoren blijkbaar zelf niets van de beslissing die de president van de unief donderdagavond genomen had. Bijgevolg konden ze ons niets meer zeggen. Ze gingen proberen om met de president te praten, maar het ging vooraleerst niet eenvoudig zijn om een afspraak te krijgen, echt ongelooflijk. De proffen dreigden er zelfs mee om collectief onstlag te nemen, als de president niet om hun eisen in gaat. Maar daar stonden we dan…geen examens, geen info., alleen maar verwarring. In de namiddag werd ons aangeraden om de vice-president van de unief te bestoken met zoveel mogelijk emails. Aangezien dat het enige is dat we konden doen hebben we dat dan ook met veel plezier gedaan. De hele dag heerste er onzekerheid. S avonds hebben ik met vince, luc, Dominique, Chris, Caroline (vriendin van vince) en emma gegeten. Daarna hebben we een ‘slackline’ opgehangen tussen twee bomen. Dit is een soort stevig plat lint waarop je moet proberen te balanseren. Vrij verslavend want ik wilde me de hele tijd verbeteren. Daarna nog 'coupling' gekeken (want de mijn dvdspeler van mijn pc is kapot, net zoals mijn internet, dus ik kan alleen maar series en films zien die op mijn pc zijn opgeslagen)

Met goede moed, en toch wat hoop ging ik vanochtend naar de (zoveelste) assemblee generale (onder studenten wordt dit de AG genoemd), Dit is een 'vergadering' van professoren en studenten om te discussieren over de staking en alle gevolgen vandien. De AG begon om 10 uur en heeft twee uur geduurd. Het enige wat me ermee duidelijk werd is dat er nog niets zeker is...en dat de professoren onderling het ook nog niets eens zijn over hun standpunt en visie. Er circuleren vele opties op dit moment: een blank semester (dus geen credits!), inhalen lessen en later examens, 'banalisation' (geven van credits zonder examens en dus zonder punten), vervangtaken voor erasmussers, gewoon examens (ten vroegste binnen drie weken)... Het werd wel duidelijk dat de proffesoren onze moeilijk situatie als erasmusstudenten goed begrijpen. Voor mij is het nog niet zo erg als voor sommige andere buitenlandse studenten. Hier is bijvoorbeeld een canadees meisje die haar beurs kan verliezen als ze haar credits niet haalt, of iemand die een ticket naar singapore heeft voor 12 mei... Na die AG zijn we dan gaan praten met de vice president, die verantwoordelijk is voor de buitenlandse studenten. Voor hem hebben we al de info over de vakken moeten opgeven en hij gaat proberen voor ons een speciale maatregel te bedenken...dus afwachten maar. Ik vind het zo verschikkelijk dat ik op dit moment niets anders kan doen dan wachten, wachten, wachten (studeren heeft nu ook geen zin, want misschien heb ik helemaal geen examens, of een ander soort examens of...) Ik zou veel liever nu concreet weten wat ervan me verwacht wordt, en dan plannen kunnen maken voor mijn laatste maand hier. Echt zo jammer dat alles op het laatste nippertje in het water valt, door de beslissing van 1 persoon (die fameuze president, die het niet aandurft om de studenten te komen vertellen waarom hij deze beslissing heeft genomen)...voor mij iemand onverantwoordelijk, die geen twee maal nadenkt, en nog minder rekening houdt met de mening van zijn professoren en studenten. Hij bereikt hier werkelijk niets mee, tenzij iedereen tegen zich in het harnas jagen...