examens....of niet?

Woensdag was het weer een hele dag onzekerheid wat de klok sloeg: de berichten veranderden voortdurend. Gelukkig kon ik s avonds mijn gedachten verzetten bij een overheerlijke kaasfondue bij florian (samen met miriam, Chris en piotr). Daarna hebben we “l’auberge espagnole” gezien. Dit is een film over erasmus (waarmee eigenlijk alles gezegd is :). Hierin kwamen scenes voor die erg herkenbaar waren (de administratieve rompslomp, s nachts met een hele groep zingen terwijl er mensen gitaar spelen,afscheid nemen van hechte vrienden (hoewel je ze eigenlijk nog niet zo lang kent)…).

Omdat er op het ‘bureau virtuelle’ aangekondigd werd dat de examenrooster vandaag bekend ging worden, stond ik goedgezind, met veel hoop op. Maar het viel tegen…geen nieuws: het enige nieuws dat we te weten waren gekomen was dat we niet meer op de internationale dienst moesten rekenen, en dat we zelf de proffen moesten contacteren. Echt ongelooflijk dat zij ons dat niet spontaan melden, we zijn dit immers te weten gekomen door zelf nog maar eens te gaan horen (De logica is hier soms toch ver zoek). Maar we hadden niet bepaald veel geluk: geen enkele prof was aanwezig, niemand wist waar ze waren, en ze antwoorden niet op mails. Aangezien het de volgende dag een feestdag was, wilde dit zeggen dat we drie dagen in de onwetendheid zouden zitten. Dit wilde ik absoluut vermijden waardoor Irina en ik meer dan 2 uur voor de deur van de professoren hebben gewacht in de hoop hen te kunnen spreken (terwijl het buiten echt heel prachtig weer was). Maar al die moeite was tevergeefs, waardoor we tegen 18h naar huis zijn gegaan. Toen heb k even met het thuisfront gebeld, om even al mijn frustraties, gedachten… de vrije loop te laten. Dat deed me erg goed. Daarna was er een picknick omdat Elena (een meisje van Berlijn) de volgende dag naar huis zou vertrekken. Vlak voor die picknick heb ik plotsklaps beslist om toch op vakantie te gaan met Florian, Chris en Miriam. Bijgevolg heb ik halsoverkop met miriam nog een tent gaan kopen in Decathlon om de volgende dag naar Arles te kunnen vertrekken. Het afscheid nemen valt me toch wel zwaar…gelukkig zie ik Elena terug in September (de grote erasmusreunie in Berlijn!)