Omdat ik niet voldoende weerstand heb kunnen bieden aan de ‘erasmusepidemie’, zat ik vorige week zoals vele hier met een zware verkoudheid. Een goede gelegenheid om een beetje bij te slapen en te werken voor mijn taak van sociologie de l’art. Zo was ik maandag boeken gaan lenen, en zat ik buiten voor mijn deur in het zonnetje wat te lezen over de geschiedenis van graffiti, de sociologische kijk op deze kunstvorm en de subcultuur die ermee gepaard gaat. Plots kwam er een jongen voorbij die me vroeg waarom ik dat deed, en na een gesprek van een half uur (ja alles in het ‘vloeiend’ Frans) bleek dat hij vroeger dat ook had gedaan, maar teveel last had gehad met de politie, en het wereldje hem toch niet zo beviel. Hij was zo vriendelijk dat hij mij een super chic boek over graffiti heeft geleend, zo zalig dat iedereen hier zo gastvrij en hulpvaardig is.
Dinsdag ben ik voor de vierde keer van fiets gaan wisselen (de man van het bureau kent me al, hoewel het vaak een andere persoon is). Met alle materiële zaken hier heb ik niet bepaald veel geluk…maar gelukkig is dat maar alles, en kan daar elke keer wel iets op gevonden worden. S avonds ben ik traditiegetrouw naar integrebar geweest. Maar ook tradititegetrouw was die bar te klein, waardoor we met een aantal naar een bar zijn geweest, die het idee geeft dat je op vakantie bent (zand op de grond, gedempte lichten, goedkope cocktails…)
Woensdag hadden we normaal les op de campus. En de deuren waren zowaar niet meer geblokkeerd door stoelen (ook wel hier ‘printemps des chaises’ genoemd) of vuilbakken. Ik denk dat de massale aanwezigheid van de security daar voor iets tussen zat. In het gebouw dat niet super groot is, waren er 10 zware mannen, in een zwart pak met oortjes om te communiceren…, aanwezig. Vrij angstaanjagend, maar vooral bizar.
Donderdag en vrijdag heb ik heel goed voor mijn taak voor sociologie de l’art gewerkt. Het doet nog eens goed om iets functioneels met mijn hoofd te doen. Zo heb ik ook gewoon wat gelezen in mijn handboek van sociologie, eigenlijk echt zo interessant. K las toen ook op het bureau virtuel meer informatie over het examen van sociologie du changement culturel. Maar Irina en ik begrepen er niet zo heel veel van en gingen uitleg vragen aan de prof. Deze was er niet, maar een andere prof, die in hetzelfde kantoor zat, wilde ons wel helpen. Dus we legden uit dat we niet goed begrepen wat we nog extra voor het examen aan zelfstudie moesten doen. En die prof die vond het ongehoord dat onze prof ons extra werk gaf, daar in de assemblee generale was gestemd dat de studenten niet gestraft mogen worden door deze situatie. Bijgevolg begrepen we er helemaal niets meer van, aangezien de ene prof het tegenovergestelde van de andere zegt. Die prof wist ons ook nog wel te vertellen dat hij dacht dat de stakers nog niet aan het einde van hun latijn zijn, en dat zelfs sinds gisteren de ‘sorbonne’ is geblokkeerd. Deze universiteit doet normaal gezien nooit mee aan stakingen, en is een symbool voor het franse onderwijs. De prof meent dat deze situatie vergelijkbaar is aan die van mei ’68 et dat we dus historische zaken aan het meemaken zijn….wordt ongetwijfeld vervolgd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten